بسم الله الرحمن الرحیم

هال سل و یهوه شناسی (3)

مور ضعیف و ناتوان چون شکل یزدانی کشد

بی شک به شکل مورچه با شاخ حیوانی کشد

مغز شبان هم نقشه ی موسی بن عمرانی کشد

در ذهن مانی گر فتد او صورت مانی کشد

تصور خدای انسانگونه که مانند انسان خشمگین میشود ، میسوزاند ، کیفر میدهد ، به جنگ میرود ، ازدواج میکند ، راه میرود ، وسعت زمین را اندازه میگیرد ، از برج بالا میرود ، مهمان میشود ، بره ی بریان میخورد ، کشتی میگیرد و زمانی که شکست میخورد ، لگدی جانانه به حریف شکست خورده ، میزند ، حکایت از ناتوانی ذهن آدمی و مهمتر از آن تسلیم نبودن در برابر وحی الهی بعلاوه وسوسه و شیطنت ابلیس در تصویربرداری مادی و محسوس از حقایق نامحسوس ، دارد . ذهن آدمی و مغز انسانی ، حتی ذهنها و مغزهایی که در دنیای تفکر و تعقل شناگری و غواصی میکنند ، با محدودیت مواجه اند . نپذیرفتن این محدودیت نشانه ی آشکار گمراهی و آغاز تباهی و تکبر تهوع آور است . ذهن و مغز آدمی در تجزیه و تحلیل امور ، محتاج وسایل معمولی است . اگر بخواهد علم را تصور کند ، دانستنیهایی را مجسم میکند ، که خود با آن سر و کار دارد . بدون تردید تصور توانایی ، آزادی و عدالت از روی مفاهیم محسوس و معقول بدست میآید ، که آن را فهم ابتدایی و درک غریزی مینامند . آنچه که سبب اعتراض عقلای عالم در طول تاریخ به علمای یهود و همه ی مادیین شده است ، نگهداری مردم یهودی در این مرحله ی طبیعی و اولی میباشد . تصور خدای مادی و محسوس ، نهادینه ساختن و جایگزین کردن آن بجای خدای نادیده ، ابدی و ازلی ، قادر متعال و خالق هستی ، چیزی جز خواست شوم یهود نیست .

شیخ حیدر آملی در صفحه ی 42 کتاب جامع الاسرار و منبع الانوار حدیثی از امام باقر علیه السلام نقل میکند که علامه محمد تقی جعفری رحمة الله علیه آن را در ابتدای تفسیر و تحلیل مناجات کردن شبان با حق تعالی در عهد موسی علیه السلام  میآورد .

عن الباقر محمد بن علی زین العابدین صلوات الله علیهما : از حضرت باقر محمد بن علی زین العابدین سلام خداوند بر آن دو باد ، وارد شده است : کل ما میزتموه باوهامکم فی ادق معانیه فهو مخلوق مصنوع مثلکم مردود الیکم . هر چیزی را که با اوهام و خیالات خود در دقیق ترین معانیش ( بعنوان خدا ) تمیز و تصور کنید ، آن چیز آفریده و ساخته شده ی شما است و به خود شما برمیگردد . و الباری تعالی واهب الحیاة مقدر الموت . خداوند متعال بخشاینده ی حیات و مقدر کننده ی مرگ است . و لعل النمل الصغار تتوهم ان لله زبانیتین کما لها ، فانها تتصور ان عدمهما نقصان لمن لاتکونان له . و شاید مورچه های ناتوان چنین توهم میکنند که خدا هم مانند آنها دو شاخ کوچک دارد ، زیرا آنها گمان میکنند که نداشتن شاخ برای کسیکه شاخ ندارد نقص است .

حضرت علامه با توجه به روایت فوق به چند مطلب اشاره میکند .

1) هر جانداری آنچه را که دارا است و در زندگانی او دخالت دارد ، کمال یا ضرورت مطلق میبیند و فقدان آن را نقص و کاهش میپندارد . به همین جهت اگر مورچه به موجودی ، بعنوان آفریننده ی خود توجه کند ، بدون تردید دو شاخ ظریف را هم به او نسبت خواهد داد .

2) حضرت علامه این پدیده را یک قانون کلی میدانند . بطوریکه حتی بعضی از کسانیکه دارای قدرت اندیشه هستند و معلوماتی را فرا گرفته اند ، مزایای درونی خود را از قبیل خیال و اندیشه و تعقل و علم بدون تصرف به خدا نسبت میدهند . مثلا میگویند : خدا با خود اندیشید و باین نتیجه رسید . یا از این مردمی که خدا آفریده است ، چیزی دستگیرش نخواهد شد .

3) دقت جناب علامه رضوان الله تعالی علیه قابل تقدیر است ، میفرماید : چنانکه این مطلب در اول کتاب عهد عتیق هم دیده میشود . ... روز هفتم را مبارک و مقدس گردانید ، زیرا در آن روز از همه ی کارهایی که از نظر آفرینندگی کرد ، فارغ شده ، به استراحت پرداخت . ... خدا به جهت آفرینش انسان اندوهگین شد و در دل خود اسفناک گشت . ... خدا گفت : انسانی را که خلق کرده ام ، انسان را با چارپایان و جنبندگان و پرندگان آسمان ، از روی زمین محو میسازم ، زیرا به کارهای آنها اندوهگین شده ام . 

اوصاف انسانی مانند جهل و نادانی ، اندوه و اسف که نویسندگان تورات به خدا نسبت داده اند ، به فرمایش علامه جعفری از همان قانون کلی که ما آن را قاعده ی مورچه مینامیم ، پیروی نموده است .   

اکنون ببینیم نویسندگان تورات با استفاده ار قانون کلی و قاعده ی مورچه چه خدایی را به جامعه ی بشری معرفی کرده اند .

کتاب دوم سموئیل ، باب 22 شماره ی 9 / خداوند از آسمان نازل شد بر ملائکه کروبیین سوار شد و دود از دماغ او خارج میشد و آتش از دهان او بیرون میآمد .

کتاب آفرینش ، باب 18 شماره ی 1 / خداوند وقتی خواست قوم لوط را عذاب کند مرورش به حضرت ابراهیم افتاد در حالیکه او در خیمه ی خود بود ، ابراهیم نظر کرد ، دید سه نفر در مقابل او ایستاده اند ، پس برخاست و صورت خود را بر زمین گذارد و به او گفت : ای مولای من خواهش میکنم که پاهای تو را بشویم و در زیر درخت طعامی برای تو بیاورم که بخوری و قوت بگیری ، پس خداوند به او گفت : هر چه میخواهی بکن ، پس ابراهیم پای خدا را شست و برای او کره و شیر و گوساله ی پخته شده آورد و بالای سر آنها در زیر درخت ایستاده و آنها خوردند .

کتاب آفرینش ، باب 32 شماره ی 24 و 30 / حضرت یعقوب با خداوند از اول شب تا صبح کشتی گرفت ، وقتی خداوند دید نمیتواند بر یعقوب غالب شود بر بالای ران او ضربه ای زد و پای یعقوب صدمه دید ... یعقوب گفت : در اینجا من خدا را روبرو دیده ام و با این وجود هنوز زنده هستم .

ما قرار است مختصر و روان بنویسیم تا دوستان ما در کمترین زمان بهترین بهره را ببرند ، لذا با وجود مطالب بسیار ناچار با یک نتیجه گیری ، مبحث یهوه شناسی را به پایان میبریم .

اگر دانشمندان به داستان موسی و شبان خرده میگیرند ، بخاطر ارائه ی خدای تعینی تورات است . و اگر عقلاء و دانایان مردم را از خانقاه نشینی پرهیز میدهند به جهت هوهو ی دراویش است که نشات گرفته از یهو و هو ی یهودیان است . دوستان جوان من بدانند ، بسیاری از صاحبنظران با اشاره به ندای دراویش که خدا را هو خطاب میکنند ، معتقدند بین هو و یهوه ارتباط است . و حالات خلسه ، رقص ، چرخش ، دم گرفتن ، لرزه و غش از نبی های درویش گونه ی اسرائیلی به آنان رسیده است . و اگر محققان و متفکران دلسوز نسبت به داده های علمی ، فرهنگی ، هنری و ... غرب نگرانند و انذارشان را ابلاغ میکنند به این سبب است که میدانند ، غرب خاستگاه مستقلی ندارد و ریشه اش در تورات تحریف شده است . شک نکنید که امروزه تفکر مدرن یک تفکر یهودی اسرائیلی است .

وقتی خدا روز ، شب ، آسمان ، اقیانوسها ، خشکی ، دریا ، نباتات ، درختان میوه ، گیاهان دانه دار ، ستارگان ، خورشید ، ماه ، جانوران آبزی ، انواع پرندگان ، جانوران اهلی ، وحشی و خزندگان را آفرید - آنگاه تورات میگوید : سرانجام خدا فرمود : انسان را شبیه خود بسازیم تا بر حیوانات زمین و ماهیان دریا و پرندگان آسمان فرمانروایی کند . و این روز ششم بود . با ورود به روز هفتم تورات رسما اعلام میکند : خدا دست از کار کشید . خدا روز هفتم را برکت داد ، آن را مقدس اعلام فرمود . تورات دلیل تقدس روز هفتم را هم میگوید : زیرا روزی بود که خدا پس از پایان کار آفرینش ، آرام گرفت . کتاب آفرینش باب 2 شماره ی 2 .

از همان ابتدای آفرینش یک نیروی مرموزی وجود دارد که نمیخواهد خدا حضوری فعال و همه جانبه داشته باشد . انگار تنها کار خدا همین آفرینش بوده است . بعد همه ی نقشها را به انسان واگذار نموده ، خود آرام گرفته و دست از کار کشیده است . پر واضح است که خدای غیر حاضر ، خدای بیکار و بیعار نمیتواند جلوی مطامع و زیاده خواهیهای این قوم سرگردان را بگیرد . یهود با از کار انداختن خدا در همان ابتدای راه ، خود را جای خدا قرار داد و همه چیز را برای خود خواست .  

هو الذی خلق السموات و الارض فی ستة ایام ثم استوی علی العرش یعلم ما یلج فی الارض و ما یخرج منها و ما ینزل من السماء و ما یعرج فیها و هو معکم این ما کنتم و الله بما تعملون بصیر . قران ، حدید ، آیه 4 .

درود بر خدای قرآن که بعد از خلق آسمانها و زمین در شش روز مانند خدای تورات اعلام بازنشستگی نکرد و به کناری ننشست . او همه جا با ماست . و هر کاری که انجام دهیم ، نه اینکه فقط میبیند ، نسبت به آن بصیرت هم دارد .

ادامه دارد ......